سنجش و ارزشیابی

1- دانش فعالانه توسط یادگیرنده ساخته می‌شود یادگیری یك فعالیتمنفعلانه نیست. یادگیری زمانی رخ می‌دهد كه یادگیرنده تلاش می‌كند با استفاده ازدانش قبلی خود به دنیای پیرامونی معنا دهد. واقعیت‌های بیرونی با واسطة تجربه‌هایشخصی یادگیرنده باز معنا شده؛ تولید می‌شود. كسب هر توانایی، مهارت یا فرامهارتحاصل سازمان‌دهی اطلاعات جدید با موجود است.

2- یادگیریهم فرایند فردی و هم اجتماعی است. سازنده‌گراها اعتقاد دارند كه دانش از لحاظتحولی به صورت ساخت‌های شناختی جهان‌شمول سازمان‌دهی می‌شود. با این وجود عنصراجتماعی دانش یعنی تعاملات فردی یادگیرنده با محیط نیز بسیار مهم هستند. یادگیرندهد تعامل با دیگران فرصت می‌یابد تا رفتارها و ایده‌های بالقوة خود را آشكار كرده ودر جهت اصلاح یا ارتقای آن بكوشد.

3- یادگیریفرایند ساخت دانش براساس تجربه‌های فردی، خود نظم‌دهی و تفسیرهای حاصل از آن‌ها درموقعیت‌های واقعی زندگی است. 

یادگیری یافرایند ساخت دانش، مستم به‌كارگیری اطلاعات موجود در موقعیت‌های چالش‌زای واقعیاست. یادگیرنده برای ساخت یا فهم دانش لازم است اطلاعات را در موقعیت‌های واقعی یامشابه با واقعیت به‌صورت عملی تجربه كند. سپس دربارة نتایج تجربه‌های خودبیاندیشد. یادگیرنده در جریان خود نظم‌دهی حاصل از خودسنجی‌های بین عمل و نتایجعمل به‌تدریج تلاش می‌كند تا به معنای جدید و متفاوتی از واقعیت‌های بیرونی دستیابد. ساخت معنا حاصل سازمان‌دهی و تفسیرهای یادگیرنده از تجربه‌ها در موقعیت‌هایواقعی اجتماعی است.

4- یادگیریفرایند سازمان‌دهی است كه باعث سازش یادگیرنده با تقاضا و نیازهای درحال تغییرمحیط می‌شود. 

تجربه‌هایا مفاهیم از طریق دو مكانیسم سازمان‌دهی درون‌سازی (تطابق اطلاعات جدید با موجود)و برون‌سازی (تولید ساخت جدیدی از دانش با تركیب اطلاعات جدید) به دانش جدید تبدیلشده؛ سازگاری یادگیرنده را با دنیای بیرونی سبب می‌شوند. در میان گونه‌ها، اینانسان است كه به‌دلیل تغییرات سریع محیط فیزیكی و اجتماعی برای سازش با نیازهایمحیطی به یادگیری محتاج است.

5- زبان درساخت دانش نقش اساسی ایفا می‌كند. مفاهیمی كه یادگیرنده شخصاً قادر به یادگیری آننیست می‌تواند توسط كسانی كه از این مهارت برخوردارند آموخته شود. در این میانزبان به‌عنوان یك ابزار نمادی به یادگیرنده كمك می‌كند تا با به كارگیری انواعاشكال آن یعنی لغات، كلمه‌ها، پارگراف‌ها، تفكر خود و دیگران را به صورت دانشسازمان‌دهی كند.

6- جنبه‌هایانگیزش و عاطفی عنصر كلیدی یادگیری هستند. جنبه‌های عاطفی یادگیرنده بر توانایی وقابلیت‌های یاد گرفته شده و عمل كردن بر دانسته‌ها تأثیر می‌گذارد. انگیزش براییادگیری یك تمایل فردی برای تولید دانش از تجربه‌ها در بافت‌های اجتماعی فراهم می‌كند.

سنجش برای یادگیری از شاخه های ارزشیابی تکوینی است.

 در سنجش برای یادگیری بر مشارکت مشترک معلم ودانش آموز در نوشتن اهداف یادگیر،

اجرای ابزارهای جمع آوری اطلاعات و تهیه و ارائه بازخورد های یادگیری به منظوراصلاح

 و بهبود یا ارتقای عملکرد تحصیلیتاکید می شود.

وقتی هدف سنجش تکوینی جمع آوری شواهد و ارائه بازخورد توسط معلم و یادگیرندهبرای

اصلاح و بهبود و ارتقاء یادگیری درحال شکل گیری یادگیرنده باشد به آن (سنجش برای یادگیری)

 در جریان آموزش گفته می شود.

اماوقتی هدف سنجش یادگیری جمع آوری شواهد و ارائه بازخورد توسط خود یادگیرنده برای اصلاح

 توسعه و تحکیم یادگیری در حال شکل گیری و جنبه های شناختی و فراشناختی باشد به آن

(سنجش از خود) یا (خودسنجی) گفته می‌شود.

سنجش برای یادگیری/ایرج خوش خلق

مزایای سنجش عملکرد

مزیت اصلی سنجش عملکرد این است که، اطلاعاتی درمورد میزان توانایی دانش‏آ موزان در زمینه کاربرد دانش و اطلاعات آن‏ها ارائهمی‏دهد. سنجش عملکرد به ما اجازه می‏دهد؛ تا متوجه شویم چگونه دانش ‏آموزانمجموعه‏ ای از مهارت‏ها یا دانش خود را به کار می برند. 

داستانی جالب از سوزان بروکهارت.

من به وضوح، خاطره‏ی انجام یک سنجش عملکرد، از اولین روزهای حضورم درمدرسه دوره اول متوسطه را به یاد می آورم. کلاس هفتم که بودم؛ درسی به نام اقتصادمنزل را داشتیم که امروزه این واحد، مدیریت خانواده نامیده می‏شود. در بخش آشپزی،ما در گروه‏های چهار نفره کار می‏کردیم. به تازگی انجام دستورات و طرز تهیه غذاهارا یاد گرفته بودیم؛ همچنین سایر مهارت‏ها، مانند تمیز کردن آشپزخانه بعد از آشپزیرا نیز، آموخته بودیم. تکلیف ما این بود که همه‏ی مهارت‏ها را تلفیقکنیم.

یک منوی نهار برنامه‏ریزی، و چهار نفر از معلمان خود را دعوت کنید. آشپزی را طبق دستور انجام دهید، غذا را توزیع و آشپزخانه را تمیزکنید؛ خیلی با مزه است. این اولین باری بود که برای بزرگسالان آشپزی می‏کردیم.بعلاوه، برای توزیع یک وعده غذایی، همه چیز باید به طور همزمان آماده باشد؛ اگرغذا بسوزد و یا چیزی خراب شود شما دیگر فرصت دوباره ندارید. اما، ما توانستیم اینکار را انجام دهیم؛ گروه ما همبرگر و لوبیا سبز، به همراه بیسکویت کاکائویی بهعنوان دسر آماده کرده بود. معلمان می‏گفتند که از نهار خوششان آمده است، اگرچهالان وقتی به گذشته برمی‏گردم، می‏بینم انتظار نمی‏رفت معلمان غیر از این چیزدیگری بگویند. این اتفاق برای من بسیار مفید بود. از آن پس، من هیچ وقت از غذادرست کردن هراسی ندارم و تبدیل به یک آشپز نسبتاً خوب شده‏ام. شروع همه ایناتفاقات خوب برای من، از همان روز بود.